Voor het vertrek naar het kampterrein was er al meteen stress, want de zekering van de auto van Barry was kapot. Een goed begin dus voor een kamp! Eenmaal op het kampterrein was er als weer stress: Het licht in de slaapruimte kregen we niet aan en het was ijs en ijs koud. Maar ja: scouting is scouting!
Het ’s avonds bij de show van Marc was het gezellig en Ralph kon daar zijn gitaartalenten laten horen. Het eerste optreden was de vuurwerk-yel en het sloeg echt nergens op. Het tweede optreden was het liedje van Old Mc Donald. Het derde optreden was een verhaal van Marc over een kom die hij uit Zuid-Frankrijk had (afgepakt van Hans Teeuwen).
Het vierde optreden was een waardeloze poging want hij wilde een konijn uit een houd toveren en daar moest hij mij weer belachelijk mee maken.
Hij vijfde optreden was tante Tru. Tussendoor speelde Ralph op zijn gitaar en moesten wij meezingen. Toen was het te koud om verder te gaan dus zijn we maar naar binnen gegaan.
We hebben toen een spel gedaan waar ik heb gewonnen en vandaar de eer om als eerste in het logboek te mogen schrijven!
Zaterdag sliepen we tot 8.00 ’s morgens. Eenmaal opgestaan moesten wij ons wassen. Ik had me gewassen en ging met Barry en nog vier kinderen naar het kampvuurplekje en probeerden het kampvuur nog aan te maken. Het was gelukt: Barry had nog een paar houtsnippers en het vuur was aan. Even later gingen we ontbijten. We moesten ook een lunchpakket maken want we gingen ergens heen maar dat was een verrassing. We kregen de opdracht om iets te bedenken voor de nacht. Wij hadden bedacht dat ik Oma Truus was en Anouk was Charlotte en Jorrick black-superman.
Het was 11.30 uur en we gingen op weg naar een weiland. Daar werden we afgezet. We kregen een landkaard en een briefje met stift erop. Eenmaal gevonden gingen we naar een steenkoolmijn. We moesten drie kwartier lopen en zijn aangekomen bij de mijn. We moesten een halfuur wachten voor de andere groep kwam. We gingen kijken in een hele oude trein wat ze ooit hebben gebruikt in de mijn. Even later was de groep er. We gingen naar binnen. We moesten wachten op de kaartjes. Ondertussen gingen we in een hoekje waar spelcomputers stonden. Toen kwam een man ons halen. We moesten in een kamer vol kleren. Wij kinderen kregen een lichtblauw pak en de leiding een donker blauw.
Toen gingen we naar buiten en kregen een gele helm op. De man vertelde ons wat over de gassen die er konden rondhangen. We gingen naar onder de mijn in naar een diepte van 35 meter. Daar aangekomen ging de man ook van alles uitleggen over de mijn. We kwamen op een gegeven moment bij een kist. Daar zaten explosieven in. Hij zei dat die het nog deden en deed de klep hard dicht gooien en iedereen was bang.
Toen moesten we een trap af na beneden. Onder aangekomen kwamen we bij een boor die je vast mocht houden. Dat heb ik ook gedaan. Toen gingen we naar boven, maar daar was niet zoveel meer aan.
Eenmaal weer terug op het kampterrein gingen we de keukententen opzetten. Daarna gingen we koken. Raad eens wat het was: Boerenkool! Het was wel lekker en smaakte best wel.
Het was avond. We gingen bij een kampvuur zitten. Onze groep mocht als eerste beginnen met het toneelstukje. Toen was er een liedje van Ralph. Toen kwam er een groep maar we hoorden helaas niet wat ze zeiden. Weer een liedje van Ralph. En toen was de leiding en ze moesten van alles hebben en daarna kwam Ronald bij Marleen en Marleen zei “Wat kom je doen prins Ronald? ” en Ronald zei: “Niks, maar ik heb iedereen wel een kwartier voor schut laten staan!”. Toen kwam de groep van Wesley en het was echt te gek. En toen moesten we om 11 uur naar bed, ik lag al om half elf erin net als Tim, Anouk en Valentijn. Maar nu vragen jullie je af waarom ik hier mocht schrijven. Drie maal raden: Ik had gewonnen met het toneelstukje op de bonte avond.
|
|
|
|
|
|
|
Hmmm, niemand heeft wat van de zondag geschreven… Nou ja, zoveel doe je ook niet meer op een zondag op een weekend. Alhoewel…
’s Morgens werd er eerst effe warmgesprongen want het was me toch een partij koud. Intussen werd er door de staf voor roerei met spek gezorgd. En aangezien we 80 eieren hadden gekocht (o.a. om de geringe broodvoorraad te compenseren), kon iedereen zich klem ..eten.
Daarna was er nog een hoop werk aan de winkel: Patrouillekisten weer inruimen, alles checken of ook alles compleet was, hetzelfde verhaal met de keukenzeilen. En deze waren verre van compleet (goh wat gek).
Zo rond kwart over elf kon er dan eindelijk vertrokken worden. Naar huis? Wel nee, we gingen nog zwemmen in Mosaqua. Tot 15.00, want toen gingen we écht naar huis. In zo’n zwembad is het wél lekker warm.
Ik heb de indruk dat iedereen het een koud maar leuk weekend vond. Ik in ieder geval wel.